نقد تشکل های گردشگری ناامید و بهت زده ایم!

آذر: مجمع ملی تشکل های گردشگری ایران در نشستی به نقد آن چه در این یک سال بر صنعت گردشگری گذشت، پرداخت و بسته های حمایتی در دوران کرونا را ناکارآمد، ضعیف و حتی ضدحمایتی توصیف کرد.
به گزارش آذر به نقل از روابط عمومی جامعه هتلداران ایران، در این نشست نمایندگانی از انجمن دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی، جامعه تورگردانان، جامعه بومگردی، جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی، انجمن موسسات آموزش گردشگری، انجمن صنفی راهنمایان گردشگری و جامعه هتلداران ایران حضور داشتند.

بسته های حمایتی ضدحمایتی بود
جشمید حمزه زاده ـ رئیس جامعه هتلداران ایران ـ از نبود حمایت در یک سال قبل از بخش خصوصی گردشگری سخن گفت و اضافه کرد: حتی در کشورهای از نظر اقتصادی ضعیف هم دولت ها خودرا موظف به پشتیبانی از صنعت توریسم می دانند و به روش های مختلف اهتمام در پشتیبانی از این صنعت دارند. در صورتیکه در یک سال قبل که گردشگری به طرز بی سابقه ای تحت فشار قرار گرفت و بحران شدیدی را پشت سر گذاشت، هیچ نوع حمایتی شامل حال این صنعت نشد.
او اظهار نمود: دو بسته حمایتی به بخش خصوصی گردشگری معرفی گردید که این بسته ها نه فقط حمایتی به دنبال نداشتند، بلکه باید آنها را بسته های ضدحمایتی دانست. مثال ها در این حوزه بسیار است. مثلاً هزینه حامل های انرژی که قرار بود مشمول معافیت و بخشودگی شود، نه فقط شامل نشد، بلکه خیلی از تاسیسات گردشگری همچون هتل ها به محض پرداخت نکردن صورتحساب حامل های انرژی دستگاه های مربوطه، بلافاصله مبادرت به قطع آب و برق و… کردند. نه فقط باری از دوش این صنعت بحران زده برنداشتند، بلکه با ناهماهنگی ها و عدم برنامه ریزی و عدم اجرای مصوبات، بسته هایی که عملاً نقش ضدحمایتی داشتند، ارائه شدند. بدین سبب طرح این مساله که از بخش خصوصی گردشگری حمایت به عمل آمد، ادعای بی اساسی است.
رئیس جامعه هتلداران ایران در مورد تاکیدهای وزارت بهداشت در ارتباط با منع سفرهای نوروزی، اظهار داشت: بارها گفته ایم و بر کسی پوشیده نیست که دولت موظف است رعایت پروتکلهای بهداشتی در سفرها را اداره کند و سلامت مسافران را تضمین کند. باید سلامتی سفر را چه در بخش حمل و نقل، چه اقامت و چه بخش های دیگر به دست متخصصان امر بسپارد و در نهایت باید بگوید که از سفرهای غیرضروری پرهیز کنید، نه این که بگوید اصلاً سفر نکنید.

توصیه بهت برانگیز
همین طور حرمت الله رفیعی ـ رئیس هیأت مدیره دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ـ اظهار داشت: با همه مشکلاتی که داریم خوشحالیم که ما فعالان بخش خصوصی و تشکل های گردشگری هیچ نوع مشکلی با هم نداریم، بلکه اختلاف اساسی ما با بخش دولتی است.
او افزود: در طول این سال ها چه خسارت ها که بر اثر نبود کار کارشناسی به صنعت توریسم وارد نشد، چه بی برنامگی ها که ندیدیم، چه ناهمسویی هایی که با بخش خصوصی از خود نشان ندادند، شاهد چه اختلاف افکنی هایی بین تشکل های گردشگری که نبودیم، خدا را شاکریم که تشکل های گردشگری هوشمندتر از این حرف ها هستند و نیت شان کار و خدمت رسانی و کسب حلال است و وارد این بازی ها نمی شوند و هیچ گاه با هم اختلافی نداشتند.
او جلسات گوناگون با مدیران را بی ثمر دانست و اظهار داشت: بسیار ناراحت کننده است که مقام عالی رتبه در نظام بانکی کشور، در ازای درخواست تسهیلات با بهره پایین، به تاسیسات گردشگری سفارش کند همین وام را بگیرند و آنرا در بانکی بگذارند و از سودش بهره مند شوند! این سفارش بهت برانگیز بود.

فکر می کردیم به حرف های ما گوش می دهند
ابراهیم پورفرج ـ رئیس هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران ـ نیز با تایید نظر رئیس هیأت مدیره دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی درباره پیشنهادهای مسؤولان، اظهار داشت: ما پیشنهاد دادیم که با رعایت پروتکل ها، مدیریت سفرها را به ما بسپارند. آنها نه فقط این کار را نکردند، بلکه جلو هتل و دفاتر خدمات مسافرت هوایی و تورگردان ها و بقیه را هم گرفتند و مردم را رها کردند تا بدون فعالیت متخصصان سفر به مسافرت بروند. شکی نیست که باید از کارکنان خدوم وزارت بهداشت قدردانی نمود، اما حساب دیگران از آنها جداست. دلیل این همه خسارت تصمیم های عجولانه و بی حساب و کتاب و بدون برنامه ریزی است. تصمیم هایی که نتیجه اش شد سفرهایی که در آنها پروتکلهای بهداشتی رعایت نمی گردد.
رئیس هیأت مدیره جامعه تورگردانان به حمایت دولت ها در کشورهای دیگر از گردشگری اشاره نمود و اظهار داشت: مدیر یک آژانس مسافرتی که در ژاپن نمایندگی دارد تعریف می کرد که حمایت آن کشور از صنعت توریسم اعجاب انگیز است. دولت ژاپن خودرا موظف به حمایت حداکثری و جبران خسارت ۱۰۰ درصدی از صنعت توریسم می داند. حتی در کشور کوچکی با اقتصادی بمراتب ضعیف تر مانند آذربایجان هم ما شاهد می باشیم دولت آن کشور صنعت توریسم را در اولویت حمایت های خود قرار می دهد، چون از اهمیت این صنعت در اقتصاد آگاه است. فعالان گردشگری در آذربایجان از حمایت دولت در جریان شیوع ویروس کرونا رضایت کامل دارند. حالا این کشورها را با کشور بزرگی مانند ایران مقایسه نماییم. به چه نتیجه ای می رسیم؟
او افزود: در یک سال قبل نه فقط از ما حمایت نشد، بلکه خیلی از نیروهای انسانی کارآمدمان را هم از دست دادیم؛ نیروهایی که سرمایه های صنعت توریسم بوده و هستند و جدا شدن آنها از این صنعت، خسارت بزرگی به آینده گردشگری می باشد. به نظرم باید واکنش راهگشایی به این همه اشتباه در قبال صنعت توریسم نشان بدهیم و اگر این واکنش را نشان ندهیم، سال دیگر بمراتب وضعیت بدتری خواهیم داشت.

۸۰ درصد مجوزهای بوم گردی غیراستاندارد است
اکبر رضوانیان ـ نایب رئیس جامعه بومگردی کشور ـ نیز در ادامه این جلسه از صدور مجوزهای بی رویه به نام واحد بوم گردی شدیداً انتقاد نمود و اظهار داشت: متاسفانه ۷۰ تا ۸۰ درصد از کسانی که مجوز واحد بوم گردی می گیرند، نه آموزش دیده اند، نه تجربه ای دارند و نه استانداردها را می شناسند.
او افزود: متاسفم که چاره ای ندارم جز این که از مصداق های اختلاف افکنی بگویم. در صورتیکه باید حامی صنعت توریسم باشند و ایجاد هماهنگی هرچه بیشتر بین تشکل های گردشگری را وظیفه خود بدانند، دنبال این هستند که در ذهن تشکل ها نسبت به یکدیگر بدگمانی ایجاد کنند و این طور بنمایانند که مثلاً جامعه هتلداران قصد تضعیف بوم گردی را دارد. در صورتیکه ما به خوبی می دانیم که چنین چیزی حقیقت ندارد. ما خودمان دستمان در کار است، مسائل را لطمه شناسی می نماییم و می دانیم چه کسی به دنبال کارشکنی است و چه کسی می خواهد تعامل کند.
او همین طور بر لزوم هماهنگی و همفکری بین تشکل های گردشگری اصرار کرد و متذکر شد: بخش خصوصی گردشگری باید آن قدر قوی شود که در دولت آینده حتی روی انتخاب وزیر و طبعاً معاونت گردشگری تاثیر مستقیم داشته باشد.

دعوت تاسیسات گردشگری به دلالی!
نیما آذری ـ رئیس هیأت مدیره انجمن موسسات آموزشی گردشگری کشور ـ با بیان اینکه ایجاد همدلی و همفکری بین تشکل های گردشگری ضرورتی است که امروز بیش از هر وقت دیگری احساس می شود، تصریح کرد: اگر هر کدام از این تشکل ها گرفتار مشکل شوند، طبیعی است که سایر حوزه ها هم گرفتار مشکل خواهند شد. مثلا اگر فعالیت آژانس ها به موانعی برخورد کند، حتما هتل ها و موسسات آموزشی و بومگردی ها و راهنمایان و بقیه هم گرفتار مشکل خواهند شد.
او در ارتباط با مشکلات موسسه های آموزشی گردشگری اظهار داشت: در سال ۹۹ کلاس هایی را با هفت، هشت نفر برگزار کردیم که در گذشته گاهی با بیش از ۵۰ نفر برگزار می شد. این گویای کم رونق شدن کسب وکار موسسات آموزشی گردشگری می باشد.
ایشان در ادامه اظهار نمود: دل که نمی سوزانند هیچ، گاهی پیشنهادهایی به ما می دهند که موجب تاسف است. مثل همان پیشنهاد مسؤولان بانکی، این که اگر وام ۱۲ درصدی مشکلی از شما حل نمی کند، دست کم می توانید این پول را در بانک بگذارید و سودش را بگیرید! معنای این حرف چیست؟ آیا معنایش این نیست که تاسیسات گردشگری را بجای کار در زمینه تخصصی خود بواسطه گری و دلالی دعوت می کنند؟ یکی از مسائلی که مسؤولان روی آن تاکید می کنند این است که آموزش ها مجازی شده و هزینه ها کاهش پیدا کرده است. در صورتیکه اصلاً این طور نیست. مجازی شدن آموزش گردشگری هزینه ها را کم نکرده، بلکه تقاضاها را کم کرده و از سویی هزینه آموزش آنلاین را هم به کار افزوده است.
رئیس هیأت مدیره انجمن موسسات آموزشی گردشگری کشور، برخوردار نبودن موسسات آموزش گردشگری از معافیت ۱۰۰ درصدی مالیات را مشکل دیگری دانست و اضافه کرد: در شرایطی که هزینه ها به شکل سرسام آوری بالا رفته، اجاره دفاتر به شکل بی سابقه ای افزوده شده و فراگیری در کار آموزش پایین آمده، بدیهی است که موسسات آموزش گردشگری هم باید از معافیت ۱۰۰ درصدی مالیات برخوردار باشند.
او از نرخ گذاری برای موسسات آموزش گردشگری هم انتقاد نمود و اظهار داشت: می گویند اگر جامعه حرفه ای نشود، نرخ را ما تعیین می نماییم و ۱۵ درصد افزایش قیمت سالیانه در نظر خواهیم گرفت. با شرایط تورم و افزایش افسارگسیخته هزینه ها آیا تعرفه موسسات آموزش گردشگری باید ۱۵ درصد اضافه شود؟ آیا تناسبی بین این افزایش نرخ با افزایش هزینه ها وجود دارد؟

گردشگری با یک سوت زدن به خط نمی شود
علی صدرنیا ـ رئیس هیأت مدیره جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی ـ نیز از بدون استفاده ماندن ظرفیت های کارشناسی و تخصصی بخش خصوصی در تصمیم گیری های حوزه گردشگری در کشور انتقاد نمود و اضافه کرد: در تمام سالهای فعالیتم، هیچ گاه ندیدم از نظرات بخش خصوصی در تصمیم گیری های اساسی صنعت توریسم استفاده گردد. هر چه بود در حد برگزاری جلسات صوری با نمایندگان بخش خصوصی بود. من سال قبل در جلسه ای گفتم که گردشگری ما تا دو سال آینده هم راه نمی افتد و این حرف را طبق محاسبات دقیق زدم. وزیر گفت ما طی سه ماه گردشگری را به وضعیت عادی برمی گردانیم. در صورتیکه چنین چیزی ممکن نیست و من این را به ایشان گفتم. گفتم بازار این طور نیست که تا دولت بگوید باید به حالت عادی برگردید، برگردد. هر عرصه ای مناسبات و اصول خودش را دارد و این طور نیست که ما سوت بزنیم و انتظار داشته باشیم در کوتاه ترین زمان همه به خط شوند.
او اظهار نمود: بارها گفته ایم که بهترین راه سفر، تور است. به ویژه در وضعیت فعلی که رعایت پروتکلهای بهداشتی بیش از هر وقت دیگری اهمیت دارد. سفر باید با تور صورت گیرد و برنامه ریزی ها و کارشناسی های لازم در آن لحاظ شود و طبیعی است که راهنمای گردشگری هم در این میان یک عنصر لازم است. چون نقش مهم نظارت را برعهده دارد. هم نظارت بر حمل و نقل، هم نظارت بر اقامت و هم سایر بخش ها.
صدرنیا همین طور اظهار داشت: یکی از موضوعات مهمی که باید از طرف مجمع تشکل های گردشگری مورد تاکید قرار بگیرد، وارد کردن واکسن است. واکسن هر چه زودتر باید وارد شود و ما باید با تاکیدهای مان به تسریع این امر کمک نماییم، چون وقتی واکسن وارد شود می توانیم روی جذب گردشگر خارجی هم حساب نماییم.

مشکلات معیشتی مانع پیگیری مسائل صنفی
محمدحسین یزدانی ـ رئیس انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان تهران هم در این نشست از مشکلات این صنف گفت و بیمه راهنمایان گردشگری را همچنان مشکل اساسی دانست و با بیان اینکه کمکی در این حوزه نشده است، اضافه کرد: جای تاسف دارد که یک بسته را در دو مرحله در اختیار فعالان صنعت توریسم قرار می دهند تا وانمود کنند که برای این صنعت دو بسته حمایتی در نظر گرفته شده است! ما که در متن این صنعت مشغول به کار هستیم، وقتی می بینیم بجای حمایت مورد چنین رفتارهایی قرار می گیریم، دلسرد می شویم.
او افزود: راهنمایان گردشگری پیش از کرونا هم با مشکلات زیادی روبه رو بودند، در طول یک سال قبل نیز سختی های مضاعفی را تحمل کردند. در سه سال اخیر بارها تصمیم گرفتیم تجمع نماییم که هر بار به دلیلی این اتفاق نیفتاد. متاسفانه راهنمایان گردشگری آن قدر گرفتار مشکلات معیشتی هستند که نمی توانند وقت شان را به اندازه کافی صرف پیگیری مسائل صنفی کنند.
یزدانی در ادامه اشاره کرد: تشکل های گردشگری امروز بیش از هر وقت دیگری به همفکری و هماهنگی نیاز دارند و باید بیش از پیش روی انسجام مجمع تشکل های گردشگری کار کرد.

نباید منتظر وزارتخانه باشیم
عباس بیدگلی، مدیر اجرائی جامه هتلداران ایران نیز به نقد بخش خصوصی گردشگری از درون پرداخت و اظهار داشت: به نظر می آید خود ما هم در این سال ها قدری به اصطلاح نگرش منفعلانه داشته ایم، یعنی همیشه صبر کردیم تا آن اتفاق ناگوار رخ بدهد و بعد واکنش نشان بدهیم و معمولاً هم واکنش های مان منفعلانه بوده است. به هر حال در مقطعی باید تصمیم بگیریم که خودرا از این وضعیت جدا نماییم و به وضعیت مطلوبی برسانیم. بعنوان مثال در بودجه سال ۱۴۰۰ گردشگری چه جایگاهی دارد؟ آیا برای احیای گردشگری در بودجه سال آینده پیگیری و رایزنی کردیم؟ آیا بعنوان یک صنعت که از تشکل های مختلفی هم برخوردار است، فشار لازم را آوردیم؟ می دانیم که نه!
او برنامه هفتم توسعه را موضوع مهم سال آینده کشور برشمرد و اضافه کرد: باید به فکر بخشیدن جایگاه واقعی به گردشگری در برنامه هفتم توسعه باشیم. به شخصه هیچ گاه از وزارتخانه توقعی نداشته ام، نه در این دولت و نه دولت های قبلی. هر دولتی هم که سر کار می آید، بخش اعظم مشکلات همان هاست که در دولت قبلی هم بوده. به نظر من در خیلی از زمینه ها ما باید راساً اقدام نماییم و منتظر وزارتخانه و معاونت گردشگری نباشیم. این همان کاری است که ما در جامعه هتلداران ایران انجام می دهیم. مثلاً با اماکن، قوه قضاییه، مجلس و دستگاه های مختلف وارد مذاکره می شویم و جلسه برگزار می نماییم.
بیدگلی همین طور اصرار کرد که مجمع تشکل های گردشگری در سال ۱۴۰۰ حتما جلسات منظمی داشته باشد.

منبع: