ابراز نگرانی ایران از محدود شدن دسترسی عادلانه به فضای ماوراء جو

به گزارش آذر سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان های بین المللی در وین، در شصت و چهارمین نشست سالیانه کمیته استفاده صلح آمیز از فضای ماوراء جو (کوپوس) شرکت و سخنرانی کرد.
به گزارش آذر به نقل از ایسنا، کاظم غریب آبادی در این جلسه بر تعهد جمهوری اسلامی ایران در استفاده صلح آمیز و اکتشاف فضایی تاکید و توجه به اصول ذیل را در فعالیتهای فضایی کشورها یاداور شد:
– دسترسی جهانی و برابر همه کشورها به فضا، بدون تبعیض و بدون در نظر گرفتن سطح پیشرفت علمی، فنی و اقتصادی آن ها؛
– استفاده منطقی و برابر از فضای ماوراء جو به نفع همه بشریت؛
– عدم تصرف فضای ماوراء جو، همچون ماه و دیگر اجرام آسمانی با ادعای حاکمیت، استفاده، اشغال یا هر بهانه دیگر؛
– مسئولیت دولت ها در برابر فعالیتهای فضایی ملی خود که توسط نهادهای دولتی و غیردولتی انجام می شود؛
– غیر نظامی بودن فضای ماوراء جو؛
– جلوگیری از نصب و استقرار هرگونه سلاح در فضا؛
– استفاده از فضا بعنوان میراث مشترک بشریت برای اهداف صلح آمیز؛
– همکاری بین المللی در توسعه فعالیتهای فضایی، با توجه ویژه به نیازهای کشورهای درحال توسعه.

سفیر و نماینده دائم کشورمان در ادامه ضمن اشاره به حق دسترسی عادلانه به مدار زمین آهنگ، عنوان کرد: بهره برداری فعلی از مدار نزدیک به زمین بواسطه استقرار مجموعه های بزرگ ماهواره ای، از دسترسی عادلانه کشورهای درحال توسعه به این منبع مداری جلوگیری می کند. وی ضمن اشاره به برنامه ریزی چندین شرکت خصوصی برای مستقر کردن شبکه های ماهواره در مدار نزدیک به زمین برای امکان پذیری دسترسی جهانی به اینترنت، اظهار داشت: “ارائه اینترنت جهانی از راه مجموعه های بزرگ ماهواره ای از فضا، هم فرصت ها و هم چالش هایی را به همراه دارد. این ماهواره ها در حالیکه چشم انداز دسترسی به اینترنت جهانی کارآمدتر و فراگیرتر را عرضه می دهند، خطر اشغال بخش زیادی از مدار نزدیک به زمین را به دنبال دارند که باعث محرومیت عمده ای در استفاده و اکتشافات فضایی توسط کشورهای درحال توسعه و دسترسی آنها به این مدار می شود”.
غریب آبادی اضافه کرد: “برنامه های پرتابی مجموعه های ماهواره ای بزرگ بزودی تمام فرکانس های اختصاص داده شده از جانب اتحادیه بین المللی مخابرات را اشغال خواهند کرد. هم اکنون هم مدار نزدیک به زمین بسیار شلوغ بوده و چند نقطه مداری بیشتر برای تازه واردها باقی نمانده است که خود به طور جدی مانع دسترسی کشورهای درحال توسعه به فضا شده و در نهایت منجر به انحصاری کردن فضا توسط چند کشور و شرکتهای خصوصی آنها می شود”.